Kalipso, ach Kalipso! Często o niej myslę. Kochała Ulissesa. Spędzili razem siedem lat. Nie wiadomo, ile czasu Ulisses dzielił z Penelopą, lecz z pewnoscią nie tak długo. A przecież opiewamy ból Penelopy i nie robimy sobie nic z łez Kalipso.



(...) mówi on o smutku, który go otacza; chciałby niesć ten smutek, zabrać go w siną dal, zbudować z niego dom, chciałby zamknąć się w nim na trzysta lat i przez trzysta lat nie otwierać drzwi, nikomu nie otwierać drzwi.

Milan Kundera, Niewiedza